Dag 21 Westerborkpad, Hooghalen - Kamp Westerbork.

Het zit er op!

Vandaag liepen we Hooghalen - Westerbork. 12 a 13 km. We liepen zo'n 4 km over de route die de Joodse mensen moesten lopen naar het kamp. Op de route stond om de 40 meter een recht op staande spoorbiels. Hierop een bord met de datum en de naam van het kamp, bv Sobobor, en het het aantal mensen die op die dag zijn vervoerd naar dat kamp.

Het ging maar door die 4 km. Stil van.... Daarna bezochten we het kamp. De sfeer was rustig en zonnig. We bezochten het huis van Gemmeker, de kamp commandant. Daarna het spoormonument.

En daarna kwamen we bij de stenen. Voor ieder vermoord persoon een steen. Geplaatst in de vorm van Nederland.

Daarna bezochten we het Westerborkmuseum en liepen we onder de indruk terug naar Hooghalen. Ons Westerborkpad zit er op. Ongeveer 300 km gelopen van Amsterdam naar Westerbork. We kwamen op beladen plekken, lazen over droevige gebeurtenissen, ook over bijzondere onderduik-adressen. En kwamen vandaag aan in Kamp Westerbork. We waren stil vandaag.... De meest bijzondere wandeling die we ooit hebben gemaakt.

Dag 20 Westerborkpad. Wijster-Hooghalen. 16 kn.

Gisteren liepen we weer een deel van het Westerborkpad. Wijster-Beilen-Hooghalen. We wilden al een dag eerder gaan, maar toen werd er Code Geel voorspeld. We bleven dus thuis! Gisteren op pad gegaan, er waren ook regenvoorspellingen, maar wij hielden het de hele dag droog. We liepen grote delen pal naast de spoorlijn. Erg confronterend, maar reeël. Daarvoor lopen we deze route! We naderen nu kamp Westerbork. In Beilen voerde de route ons langs de Joodse begraafplaats, nu omringd door moderne woningen. In Hooghalen is het treinstation afgebroken. Vanaf dit station liepen de Joodse mensen 5 km naar kamp Westerbork. In 1942 is een spoorlijn aangelegd tot kamp Westerbork.

We kwamen er achter dat vlak voor de bevrijding Hooghalen erg is getroffen. Ontzettend veel boerderijen zijn in brand gestoken. Toch weer een heel bijzondere dag! Binnenkort lopen we naar Kamp Westerbork.

Dag 19 Westerborkpad, Hoogeveen - Wijster, 21 km.

Deze week liepen we weer een stuk van het Westerborkpad. Hoogeveen-Wijster. We stonden erg vroeg op!!!. Zo waren we om kwart over 8 al in Hoogeveen. Bij het huiskamercafé begonnen met een kop koffie.

We gingen op pad om 21 km te lopen. Een flinke afstand maar de route was qua natuur erg mooi. Wel droevige plekken onderweg. o. a. in het bos buiten Hoogeveen. 3 mensen uit het verzet en 2 Joodse mensen waren daar vermoord. Zie de herinnering hieronder.

Later onderweg stuitten we op een gedenksteen. Vlak voor de bevrijding werden 19 mensen uit de buurtschap vermoord omdat ze een parachutist hielpen. O. a. een vader, moeder en 3 zonen. Wat een verdriet moet dat zijn geweest aan de Wijsterseweg.

Tegelijkertijd zagen we bij de Wijsterseweg verschillende ooievaarsnesten op de spoorwegpalen.

We naderden Wijster en liepen langs de enorme vuilnisbelt van de VAM. Wat een gebied! Nu rijden daar veel wielrenners over de rommel.

In Wijster namen we de Q bus naar Beilen en daar de trein naar Hoogeveen. Het openbaar vervoer liep gesmeerd en wij zien terug op een mooie droge dag.

Dag 18 Westerborkpad, Koekange - Hoogeveen. Ruim 16 km.

Op deze zonnige voorjaarsdag liepen we van Koekange naar Hoogeveen. Via Echten. We hadden de auto in Koekange gezet en voor 9 uur begonnen we aan onze wandeling. In Echten kwamen we langs de plaggenhut, die ik herkende van heel lang geleden.

Heeft natuurlijk niks met het Westerborkpad te maken. 😜 Na Echten liepen we verder naar Hoogeveen langs een vaart.

Aangekomen bij Hoogeveen kwamen we langs een prachtige boerderij met een lang hofpad. De familie Flokstra, die hier woonde,verleende gastvrijheid aan veel onderduikers.

In Hoogeveen kwamen we langs de Joodse begraafplaats. Voor de begraafplaats stond een herdenkingsmonument met de namen van de omgekomen Joodse mensen uit Hoogeveen.

In Hoogeveen liepen we nog langs (voorheen) de synagoge en langs de heel oude Joodse begraafplaats.

Bij het station aangekomen moesten we 3 kwartier wachten op de bus naar Koekange. Geen probleem met dit mooie weer en we raakten in gesprek met een Syrische asielzoeker die sinds 6 maanden in Nederland verblijft. Hij sprak al voortreffelijk nederlands en wilde graag met ons praten. En wij met hem, natuurlijk. Zo brengt elke wandeldag ons iets moois!